کفشهای پاشنه‌دار
یکی دیگر از سوالات بسیار مهم در انتخاب کفش، پاشنه‌دار بودن آن است که البته در خانم‌ها مصداق بیشتری مییابد. کفشهای پاشنه تخت، چون حالت ضربه گیری در پاشنه ندارند، هنگام راه رفتن باعث درد پاشنه می شوند. پس پاشنه باید وجود داشته باشد، اما کفشهای پاشنه بلند هم، به طریق دیگری سبب آزار و درد پا می‌‌شوند.
زنان ده برابر بیشتر از مردان از درد پاهایشان شکایت دارند و دلیل آن پوشیدن کفشهای پاشنه بلند است که پنجه آن تیز بوده و به انگشتان پا فشار می‌‌آورند.
پوشیدن کفشهای پاشنه بلند و غیراستاندارد دارای عوارضی است:
عوارضی مانند انحراف انگشت شست پا، می‌خچه، تاول و خمیدگی انگشتان، دردهای مزمن کمر، دردهای مفاصل، زانو، پاشنه پا و خستگی‌های زودرس، پیامد مستقیم استفاده از چنین کفش‌هایی است.
با شروع تابستان و گرم‌تر شدن هوا، انواع دیگری از کفش‌ها موسوم به کفشهای تابستانی یا صندل وارد بازار می شوند. این کفش‌ها نسبتاً باز بوده و امکان تبادل هوا میان بیرون و درون کفش را فراهم می‌‌آورند و باعث می‌‌شوند که گرما در کفش ایجاد نشود، اما همین کفش‌ها هم استانداردهای خاص خودشان را دارند.
نکته مهم این است که پا در هنگام حرکت باید در یک حالت ثابتی بماند. در کفش‌هایی که پشت باز هستند، هنگام حرکت، یک انرژی صرف بیرون نیفتادن آن‌ها از پا میشود و این کفش‌ها باعث خستگی بی‌مورد می‌‌شوند.
بعضی از صندل‌های ظریف زنانه یک بند نازک در قسمت عقب دارند. بندهای نازک به علت قطر کم، فشار بیشتری روی یک نقطه از پا متمرکز می کنند و باعث آزار آن می شوند. پوشیدن این کفش‌ها در درازمدت، باعث التهاب تاندون آشیل پا می گردد که بسیار دردناک و آزاردهنده است، ولی به افرادی که مایل به پوشیدن صندل هستند توصیه می‌کنیم، اگر قصد پیاده روی‌های طولانی‌‌تر از ۲۰ دقیقه را دارید، به هیچ وجه صندل نپوشید و از کفشهای استاندارد دیگر استفاده کنید.
بیشتر مردم در انتخاب کفش به زیبایی و رنگ و طرح آن دقت میکنند نه به فاکتورهای استاندارد آن و این باعث آزارهای درازمدت در آن‌ها میشود.
امیدواریم فرهنگ پوشیدن کفش و اطلاع رسانی در این زمینه آن قدر زیاد شود تا به جایی برسیم که در واقع کفشهای استاندارد را دوست داشته باشیم و بخریم.
راهنمای خرید کفش
با رعایت چند نکته کلیدی هنگام انتخاب کفش سلامتی پاهای خود را تضمین کنید:
۱-کفشی بخرید که با فرم طبیعی پاهای شما مطابقت داشته باشد.
۲-پا‌ها بطور طبیعی در ساعات انتهایی روز اندکی ورم میکنند به همین خاطر بهترین زمان برای اندازه کردن کفش عصر و پس از غروب آفتاب است.
۳- سایز درج شده بروی کفش را ملاک قرار ندهید چراکه قابل اطمینان نیستند.
۴-خرید کفش تنگ به امید اینکه پس از مدتی جا باز خواهد کرد یک اشتباه محض است. هیچگاه یک کفش تنگ را خریداری نکنید.
۵- کف کفش می‌بایست محکم و قابل انعطاف باشد و سطح آجداری نیز داشته باشد. خود کفش نیز باید سبک باشد.
۶- از به پا کردن کفشهای پاشنه بلند به مدت طولانی خودداری کنید. کفشهای پاشنه بلند لغزیدن و بزمین خوردن، درد کمر و پا و تغییر در فرم پا را بدنبال دارند. سعی کنید پاشنه کفشتان از ۴ سانتی متر بلند‌تر نباشد. همچنین پاشنه‌های عریض‌تر نسبت به پاشنه‌های نوک تیز و باریک مناسب‌تر می‌باشند.
۷-هنگام امتحان کفش توجه داشته باشید که پاشنه پاهای شما نباید درون کفش بلغزد.
۸- سایز پاهای شما با افزایش سن، تغییر وزن و یا در دوران بارداری تغییر می‌کند. بنابراین هنگام خرید کفش نو به سایز پاهای پیشین خود اتکا نکنید.
۹-در اغلب افراد سایز یکی از پاهایشان با پای دیگر متفاوت می‌باشد. بنابراین در انتخاب کفش پای بزرگ‌تر را ملاک انتخاب قرار دهید.
۱۰-کفش اندازه کفشی است که هنگامی که شما ایستاده‌اید میان نوک بزرگ‌ترین انگشت پا (معمولا شست پا) و انتهای کفش حداقل یک سانتی متر فاصله وجود داشته باشد و شما قادر باشید انگشتان پای خود را آزادانه تکان دهید. همچنین به قوس کف پا نیز توجه کنید که مطابق شکل باید متناسب با قوس کفش باشد.
۱۱-برای امتحان کردن کفش حتما بندهای کفش را بطور کامل ببندید و سپس بایستید و چند قدم راه بروید تا کاملا از اندازه بدن کفش اطمینان حاصل کنید.
۱۲-از خرید کفشهای پنجه باریک تا حد امکان خودداری کنید چراکه اینگونه کفش‌ها انگشتان پا را تحت فشار قرار داده و بد فرم می‌کند.
۱۳- کفشهای تخت، لژ دار و یا پاشنه کوتاه هم راحت ترند و هم ایمن‌تر.
۱۴- در هنگام انتخاب کفش به نوع جورابی که عادت به پوشیدن دارید نیز توجه کنید. و هنگام خرید نیز همان جوراب را به پا داشته باشید.
۱۵- عوارض پوشیدن کفشهای تنگ شامل: پینه پا، می‌خچه، دردهای مفاصل، درد زانو‌ها و پاشنه پا و خستگی زود رس می‌باشد.
۱۶-به پا کردن کفشهای گشاد نیز سبب می‌گردد تا پا‌ها تاول بزنند و فرد از تعادل کافی هنگام راه رفتن برخوردار نباشد.
۱۷- از فروشگاههایی خرید کنید که تنوع کفش در آن‌ها بالاست تا محدودیت انتخاب نداشته باشید.
۱۸-تحت تاثیر صحبتهای فروشنده قرار نگیرید آن‌ها شما را ترغیب میکنند تا هر کفش تنگ و نامناسبی را خریداری کنید. اما شما با صبر و حوصله کفش راحت و اندازه پاهای خود را انتخاب کنید.
۱۹-چرم بهترین رویه کفش محسوب می‌گردد چراکه مانند پوست تنفس کرده و تهویه دارد.
۲۰-کفشی بخرید که بتوانید سایز آن را اندکی تغییر دهید یعنی کفشهای بند دار و یا سگک دار.
۲۱- آس‌تر و پوشش درون کفش می‌بایست نرم، فاقد درز و هر گونه برآمدگی باشد.
۲۲- شما قادر می‌باشید طبق فرمول زیر سایز کفش خود را بدست آورید. ابتدا می‌بایست طول پای خود را اندازه گیری کنید (از نوک بلند‌ترین انگشت پا (معمولا شست پا) تا پشت پاشنه پا):
سایز کفش=] طول پا (سانتی متر) +۲ سانتی متر [* ۱. ۵
ایـن فـرمـول سـایـز کـفـش اروپایی را مشخص می‌کند که با سایز کـفشـهای کشورمان هماهنگی دارد.
نکاتی در مورد نگهداری کفش
نگهداری
کفشهای نو را که برای اولین بار می‌خواهید استفاده کنید فقط به مدت ده دقیقه در روز (و به مدت پنج روز) بپوشید تا حالت اصلی و زیبایی اولیه کفش برای مدت زیادی حفظ شود. این یکی از مهم‌ترین عوامل حفظ زیبایی ظاهر کفش و نیز بالارفتن مدت زمان عمر کفش می‌باشد که متاسفانه در کشورهای جهان سوم بدلیل پایین بودن سطح درآمد جامعه چنین کارهایی عملا غیرممکن می‌باشد. چون افراد توانایی خرید دو یاچند جفت کفش را در یک زمان ندارند.
توضیح: مورد فوق یک مورد پزشکی نیز می‌باشد و افراد مبتلا به دیابت حتما باید این مورد را رعایت کنند و اجازه ندهند تا خشکی و یا باصطلاح تازگی اولیه کفش به پای آن‌ها صدمه بزند.
از قالبهای مخصوص برای کفش (فنری یا معمولی) نیز می‌توانید برای حفظ حالت اولیه کفش استفاده کنید
واکس زدن باعث میشود تا کفش شما همیشه نرم و انعطاف پذیر باشد پس، به طور مرتب کفش‌هایتان را واکس زده و تمیز نگهدارید در ضمن:
«کفش تمیز و مرتب نشانه شخصیت و انظباط شماست»
چند نکته دیگر
کفشی را که تازه خریداری کرده‌اید به مدت ده دقیقه در روی فرش بپوشید و قدم بزنید و کاملا مطمئن شوید که کفش از لحاظ اندازه و قالب متناسب با پای شما است در غیر اینصورت به فروشگاه مورد نظر مراجعه کنید و کفش خود را تعویض کنید.
حتما لزومی ندارد که شما همیشه شماره مثلا ۴۰ بپوشید، ممکن است با مرور زمان و تحت مواردی مثل افزایش سن، افزایش وزن، کاهش وزن و… شماره پای شما کمی بزرگ‌تر و یا کوچ‌تر شده یاشد،، دقت کنید!!!.
از پوشیدن کفشهای تنگ جدا خودداری فرمایید زیرا زمانی که «پا» تحت فشار بوده و ناراحت باشد سیستم عصبی مختل شده و قدرت تفکر و تصمیم گیری در حد بسیار پایینی کاهش مییابد.
در بسیاری از موارد پاهای چپ و راست به اندازه دو یا سه میلیم‌تر از همدیگر اختلاف دارند پس در هنگام خرید، انتخاب خود رابر اساس اندازه پای بزرگ‌تر انجام دهید.
واکس
واکْس به صورت عمومی به ماده‌ای گفته میشود که بر روی جسمی مالیده شود به طور مثال واکس کفش ماده‌ای است که روی کفش برای ایجاد لایه‌ای شفاف و محافظت از نخ‌های آن مالیده میشود.
انواع مختلفی از واکس برای مصارف مختلف وجود دارد:
واکس چرم برای براق کردن سطوح چرمی، واکس بدنه خودرو برای براق کردن بدنه خودرو، واکس مو برای حالت دادن و براق کردن موی سر و غیره…
معمولاً واکس ماده‌ای کرم مانند است که برای براق کردن سطح مواد مختلف استفاده میشود. امروزه جهت ایجاد رفاه دستگاه‌هایی جهت واکس کفش ایجاد شده‌است که به آن دستگاه براق کننده کفش می‌گویند که به وسیله یک یا دو برس که به صورت افق قرار دارند رویه و کناره‌های کفش را تمیز می‌نماید.
برای تهیه واکس کفش ابتدا باید حلال مناسب انتخاب شود. سابقاً از حلال نیتروبنزن برای این منظور استفاده می‌شد اما به علت تأثیر نامطلوبی که بر روی چرم به جا می‌گذارد استعمال آن بعد‌ها متروک گردید. امروزه از روغن تربانتین به عنوان حلال استفاده میشود، اما در بعضی موارد به علت گرانی این روغن به جای آن پارافین مایع یا نفت به کار می‌برند که البته از مرغوبیت واکس خواهد کاست. در انتخاب ماده حلال باید شرایط زیر رعایت شود:
۱- درجه جوش آن باید نزدیک به درجه جوش تربانتین باشد.
۲- قابلیت تبخیر آن چنانچه زیاد باشد با چند بار باز و بسته شدن سرپوش قوطی واکس، محتوای آن خشک و غیر قابل استفاده میشود و چنانچه قابلیت تبخیر آن کم باشد به هنگام واکس زدن موجب تأخیر عمل شده و از براق شدن چرم جلوگیری می‌کند. بنابراین قابلیت تبخیر این ماده باید متناسب با زمان لازم باشد به طوری که عیبهای فوق ظاهر نشود.
۳- قابلیت حل آن برای سایر مواد لازم در ساخت واکس و حفظ این مواد در درجات حرارت مختلف
۴- علاوه بر مواد فوق باید روغن مناسبی در واکس‌ها به کار رود که جایگزین چربی طبیعی چرم باشد و در حفظ آن عمل نماید. برای این منظور معمولاً از استآرین، اولئین، لانولین و پاره‌ای روغنهای نباتی به مقدار مناسب استفاده میکنند.